کد مطلب:33333
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:24
آيا شناختن خداوند و ايمان آوردن به او كافي است هر چند به پيامبران ايمان نياوريم؟
خداشناسي، پيامبر شناسي و وظيفه شناسي به گونه اي تنگاتنگ با يكديگر مرتبطند و هر كس به معناي واقعي خداشناس باشد، پيامبر شناس و وظيفه شناس نيز خواهد بود. به عبارت ديگر اعتقاد به ربوبيت تكويني خداوند ملازم با ربوبيت تشريعي او و ارسال رسولان و كتابهاي آسماني است. خدايي كه انسان را آفريده، او را به حال خود رها نكرده و از سر حكمت و لطف نيازهاي اساسي اش را نيز در نظر گرفته و بدانها پاسخ داده است از نيازهاي بنيادين انسان اين است كه براي رستگاري در زندگي اين جهان و آن جهان به احكام و قوانين درست نياز دارد. به عبارتي ديگر به دليل بي بهره بودن از هدايت غريزي، كه در حيوان هست، به وسيله اي ديگر مانند وحي نيازمند است. دانش و انديشه او نيز به گونه بايسته قادر نيست دريابد كه عملي خاص چه بازتابي در زندگي دنيوي و اخروي اش دارد. از اين رو، خداوند حكيم و رحمان، انسانهايي را براي هدايت انسان برانگيخته است. آن بزرگواران از گذر وحي دستور زندگي و قوانيني رهگشا براي انسان به ارمغان مي آوردند و وظيفه او را مشخص مي كنند.
(بخش پاسخ به سؤالات )
ـ778ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.